NAOBERSCHAP 2.0
Tekst: Riemie van Dijk
Corona is lastig, vooral voor ouderen waar niemand over de vloer komt. Zij voelden zich heel alleen. Ze hebben een telefoon en kunnen beeldbellen via hun Ipad, maar dan nog zijn de dagen lang en stil, merkte ook Ineke de Kok, één van de coördinatoren en predikant van de Gereformeerde kerk in Wilsum.
Gewoon doen!
De enthousiaste groep vrijwilligers in ‘haar’straat begon direct een tulpenactie. Ouderen ontvingen een bosje ‘op afstand’. Iedere vrijwilliger koos een oudere om speciale aandacht te geven. Ze ontdekten dat omzien naar elkaar op veel manieren kan:
- Een briefje in de brievenbus: “heb je hulp nodig, bel dan met ….”;
- Niet wachten totdat je gebeld wordt, maar zelf zo maar even bellen: “Hoe gaat het ermee?”;
- Elke dag zwaaien;
- Even een praatje bij het open raam: “Kan ik nog wat voor je doen?”;
- Uitdelen van pannen met macaroni of soep: “Ik kook toch, nu kook ik wat extra’s en dat deel ik dan uit”;
- Zorg voor huisdieren: “De buurvrouw was ziek en toen hebben we de hond om de beurt uitgelaten”
- Anders betekenis geven aan vieringen: “Met Pasen hebben we een paasservet met paaseieren en een hoopgevend gedicht aan de deur gehangen.”
Gewoon doen doet goed
Deze manier van ‘gewoon doen’ doet iedereen goed:
- Ouderen over de tulpenactie. “Zo ontroerend dat er aan ons gedacht wordt’. Toen het gelegenheidsorkest van drie personen met Pasen ‘Daar juicht een toon’ speelde, stond een mevrouw te huilen achter het raam;
- Ouderen wilden iets terug doen: “De buurman bracht een bakje aardbeien langs”
- Ouderen leerden: “Het was lastig om hulp te vragen, toch heb ik het gedaan.”
- Vrijwilligers (her)ontdekten eigenschappen bij zichzelf die ze niet kennen. Ook kwam er veel creativiteit naar boven.
Omzien na corona?
Als een dorpsgenoot overleden was, werden dorpelingen uitgenodigd om aan de weg te gaan staan als de klokken gingen luiden. Een aantal keren vormden ze een erehaag . Het resulteerde in kippenvel momenten “ Dit zouden we eigenlijk ook moeten doen buiten coronatijd” mijmert Ineke. “Op die manier kun je er voor elkaar zijn en je verbonden voelen. Misschien helpt het om er ruchtbaarheid aan te geven: al heb je deze persoon niet gekend, dit is hoe we het hier in Wilsum doen.”
