Kulturhus Hoge Hexel zoekt meer steun van gemeente

Kulturhus Hoge Hexel heeft het zwaar in deze coronatijd. De laatste jaren teerde de stichting al in op eigen vermogen, maar nu alles dicht zit gaat het hard. “Als dat zo door gaat, geef ik ons nog twee of drie jaar”, zegt beheerder Jolanda Lohuis.

Het Kulturhus ‘op de bult van Hoge Hexel’ is elf jaar geleden geopend. De kosten ervan bedroegen twee miljoen. “Er zit onder meer Leadergeld in ter bevordering van de leefbaarheid van het platteland, maar we hebben ook veel zelf gedaan, heel veel!”

“In die beginjaren boerden we goed. Dat was de tijd dat je je 25-jarig huwelijk vierde met dik honderd gasten. Maar áls mensen zo’n feest nu nog geven, nodigen ze er niet meer dan 25 uit. We boeten de laatste jaren daarom structureel in op ons eigen vermogen. Er moet sowieso al wel wat gebeuren, die corona helpt niet echt mee…”

Lohuis heeft haar hoop gevestigd op de gemeente. “We zijn vorig jaar uit ons huurcontract gelopen. We willen ons belang voor de gemeenschap wel iets meer terugzien in een nieuw contract, net zoals in omliggende gemeenten met een Kulturhus. Toen ze hier kennis kwam maken zei de nieuwe burgemeester Doret Tichelaar nog duidelijk dat het verdwijnen van een faciliteit als de onze, duurder is dan hem in stand houden. Daar koesteren we onze hoop uit.”

“Momenteel betalen we ongeveer net zoveel huur als dat we subsidie krijgen. En die subsidie is weer een gedeeltelijke compensatie voor de huur die de peuterspeelzaal betaalt aan de gemeente, voor de huur van ruimte in het Kulturhus dus… Krom andersom,” noemt Jolanda Lohuis dat. “Dus in dat nieuwe contract zit nog wel ruimte om ons meer te waarderen!”

Naast de peuterspeelzaal zit ook de kerk in het kulturhus, gebruikt de school de gymzaal en heeft de fysio er onderdak. “Net als alle verenigingen, want er is verder geen accommodatie in Hoge Hexel. Alles zit bij ons en sinds we bestaan is er alleen maar meer bij gekomen, zoals een oudensoos, de fiets- en biljartclub. We dragen echt flink bij aan de leefbaarheid!” Zelfs aan die van de rest van Wierden: “We hebben een kleine school met 75 leerlingen. Ouders uit Wierden brengen hun kinderen daarom juist hier naar toe omdat ze dan extra aandacht kregen. Sommige kinderen hoefden daarom níet naar het speciaal onderwijs!”

Corona komt overal ongelegen, maar in Hoge Hexel komt het tegelijk met toenemende onderhoudskosten, “waar je op kunt rekenen als je tien jaar bestaat. We kunnen de vaste lasten nu wel naar beneden brengen, maar zo zoetjes aan gaan er dingen kapot. Een lekkage aan het dak. Maar ook kleinere dingen zoals de brandbeveiliging, of dat de dikke mat in de gymzaal vervangen moet worden. Veel kleine dingen zijn samen ook groot! En moeten dat allemaal zelf bekostigen.”

“Komt bij dat het gebouw nu helemaal dicht is. Dus we verdienen ook niet aan de kopjes koffie van de bar. We zijn nog in overleg met verenigingen die geen gebruik maken van de ruimte. Die missen op hun beurt ook weer inkomsten, zodat ze niet zo maar de huur kunnen blijven doorbetalen. We zoeken nu naar een middenweg. Wij hebben er niks aan als zij omvallen. Maar andersom hebben zij er ook niks aan als wij omvallen. We moeten het hier toch met z’n allen proberen te redden.”