Blog

Inspirerend voorbeeld: Op pad met het tafelkleed van positieve gezondheid

Sandra Lampe en Paula Bierma zijn enthousiaste ambassadeurs van positieve gezondheid bij Stichting Sociaal Werk De Kop in de gemeente Steenwijkerland.
Profielfoto van Esther Moes
11 november 2024 | 2 minuten lezen

Als Sandra en Paula eenmaal beginnen met mooie voorbeelden zijn ze bijna niet meer te stoppen. ‘Dat is onze kracht, we ménen het echt. We zien gewoon wat het oplevert voor onze inwoners als je het bredere gesprek onderdeel laat worden van je werk’.

Kletspottenspel
Sandra is buurtwerker, Paula coördinator van het mantelzorgnetwerk. In 2019 deden ze mee aan een workshop en een jaar later aan een training. ‘Dat werd vanuit de gemeente Steenwijkerland echt gestimuleerd. Het was een gemêleerd gezelschap verschillende professionals en inwoners. Dat leverde ook weer mooie nieuwe contacten op’, vertelt Paula. Zij begon na de training met een kletspottenspel voor jonge mantelzorgers. ‘Daar zaten vragen in over alle levensgebieden, dus ook vragen over of ze voldoende vrienden hadden, geld om rond te komen. Je komt dan uit die sfeer dat er alleen maar problemen en zorgen zijn’. Beiden werken ook met een positieve-gezondheid-tafelkleed. En met kinderen zetten ze de leefgebieden in stoepkrijt uit.

Mooie resultaten
De brede gesprekken leveren mooie resultaten op. Sandra vertelt enthousiast over een man die na 40 jaar hard werken met pensioen ging. ‘In de zomer ging het nog wel, dan kon hij fietsen met zijn vrouw. Maar na de zomer werd hij depressief en moest hij medicijnen slikken, zijn huwelijk kwam onder druk te staan. In het gesprek met het spinnenweb vertelde hij dat hij altijd graag had gevoetbald, maar dat hij dat fysiek niet meer kon. Uiteindelijk heb ik hem verleid om een keer te gaan kijken bij wandelvoetbal. Hij heeft het daar nu zo naar zijn zin in een leuk team, ze gaan naar elkaars verjaardagen, hij draait kantinediensten. Zijn vrouw sprak mij laatst helemaal blij aan: hij slikt geen medicijnen meer en ze zijn weer gelukkig samen’.

De eerste stap
Vaak is het wel moeilijk om mensen te verleiden zo’n eerste stap te zetten. ‘In het gesprek met een oudere dame gaf ze aan dat ze wel graag gezelschap wilde, maar niet durfde. Dan vraag ik: wat levert het je op als je een keer gaat kijken bij de inloop? Ze is toch over de drempel gegaan en kwam daar twee dames uit de zelfde wijk tegen. Ze zijn 93, 90 en 87 en scrabbelen nu elke week samen. En toen één van hen in het ziekenhuis kwam na een val, gingen ze er met het scrabblespel in de tas op bezoek. Je kunt op hoge leeftijd echt nog vrienden maken’.

Ook Paula zag een man compleet opbloeien nadat hij vrijwilligerswerk was gaan doen. ‘Daarvoor ging hij vaak naar de huisarts. Hij had weinig contacten. Door dat vrijwilligerswerk ervaarde hij weer zingeving en breidde hij zijn netwerk uit. De huisarts belde ons of we wisten of het wel goed met hem ging, want ze zagen hem nooit meer. Dat is toch geweldig’.

Andere professionals weten de twee ook goed te vinden als ze een vraag hebben. ‘Dan horen we: jullie weten nog wel eens wat, hoe zouden jullie dit aanvliegen? Het is onze kracht dat we hier echt in geloven, we zien mensen weer opbloeien. Wij gebruiken het waar het maar kan. Het is echt onderdeel van ons werken geworden. Mensen vinden het leuk als je na een zwaar gesprek nog even wat leuks gaat doen, het is echt positief: niet alleen maar praten over problemen en wat niet meer kan, maar met een heel praktische tool kijken naar wat je wél wilt en kunt’.